Tarım ve Güvenli Gıda/ Sunum; Ebru Oğuzhan YETER / Yusuf TÜFEKÇİ 2021-05-14 19:40
13 Şubat 2021 Cumartesi günü Manisa / Sarıgöl Üzüm Kooperatifi’nden Sn. Yusuf Tüfekçi ve Muğla / Fethiye Yerel Tohumlar Derneği’nden Sn. Ebru Oğuzhan Yeter’in sunumlarıyla “Tarım ve Gıda” konulu bilgilendirme çalışması gerçekleştirdik.
![](https://static.wixstatic.com/media/0bf571_d4c863f7da584ff29be2e84c65e9034d~mv2.png/v1/fill/w_49,h_50,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/0bf571_d4c863f7da584ff29be2e84c65e9034d~mv2.png)
Özellikle 24 Ocak 1980 kararlarıyla başlayan süreçte Türk tarımına göz diken küresel güçler ve yerli uzantıları aracılığıyla Atalık-Yerel tohumların 2006 yılında satışının yasaklanması ve sertifika zorunluluğu getirilmesiyle küçük üreticilerin üretimden uzaklaşması sağlanmıştır.
13 Şubat 2021 Cumartesi günü Manisa / Sarıgöl Üzüm Kooperatifi’nden Sn. Yusuf Tüfekçi ve Muğla / Fethiye Yerel Tohumlar Derneği’nden Sn. Ebru Oğuzhan Yeter’in sunumlarıyla “Tarım ve Gıda” konulu bilgilendirme çalışması gerçekleştirdik. Yapılan çalışmada;
· Üretimden soframıza kadar ulaşan zincirde ürüne katkı maddelerinin bulaşmadığı gıdalara güvenli gıda denir. Güvenli gıdaya ulaşmada ilk adım olan üreticilerin tohum-fide, gübre, tarım ilacı, traktör - teknik gereksinimler, kredi gibi girdi maliyetlerinin oldukça yüksek olması nedeniyle çektiği sıkıntıların yanı sıra pazara ulaşmada da ciddi sorunlar yaşanmaktadır.
· Sadece girdi kontrollerinin yeterli düzeyde yapılarak %50 oranında güvenli gıdaya ulaşılabilir.
· Güvenli gıdanın temeli tohum ancak sertifika zorunluluğu olduğundan küçük üreticinin bu sertifikayı edinmesi maliyet açısından olanaklı değildir.
· Güvenli gıda üreten kooperatifler yasa gereği doğrudan pazara girememektedirler.
· Kullanılan bazı tarım ilaçlarının sağlığa zararları, biyolojik tarım yapılan alanların yakınında bulunan jeotermal kaynaklar veya pestisit gibi kimyasal kullanımı nedeniyle güvenli gıda üretimi olumsuz etkilenmektedir.
· Özellikle 24 Ocak 1980 kararlarıyla başlayan süreçte Türk tarımına göz diken küresel güçler ve yerli uzantıları aracılığıyla Atalık-Yerel tohumların 2006 yılında satışının yasaklanması ve sertifika zorunluluğu getirilmesiyle küçük üreticilerin üretimden uzaklaşması sağlanmıştır. Kalanların ise çoğunluğu dışardan temin edilen ertesi sene ekemediği ithal-hibrit tohumlar ile zorunda kalınan kimyasal ilaç ve gübre kullanımı çiftçiyi borç içinde yüzer hale getirdi.
· Tüketicinin varolan ekonomik sıkıntılar ve bilgisizlik nedeniyle gıda tercihinde önceliği fiyata verdiği belirtildi.
Çözüm; küçük üreticilerin elindeki atalık-yerel tohumlarına sahip çıkmasından ve güç birliği oluşturmasından; tüketicilerin ise yerel pazarlara sahip çıkarak küçük üreticiyi desteklemesinden geçmektedir.
Bilimsel Siyaset Kurultayı
2021-05-14 19:40